کد مطلب:233463 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:170
میراث دار فضایل
«الامام... نسل المطهرة البتول، لا مغمز فیه فی نسبت»؛ امام از نسل پاك فاطمه ی بتول - سلام الله علیها - است. شخصیتی كه مادر یازده امام است و این فضیلت بزرگی است كه از مشكات وجود و درخشیده است.
شاید گمان مردم بر این است كه مناقب و فضایل دختر صدیقه ی كبری - سلام الله علیها - تنها به این جهت است كه دختر رسول اكرم صلی الله علیه و آله بوده است و حال آنكه می دانیم كه حضرت فاطمه علیهاالسلام صاحب ولایت كبری است؛ یعنی همان طور كه باید به ولایت رسول اكرم صلی الله علیه و آله،امیرالمؤمنین و حسنین علیه السلام ایمان داشت، می باید به ولایت حضرت صدیقه ی زهرا علیهاالسلام نیز همان گونه اعتراف كرد و معتقد بود.
شرافت و رفعت نسبی امام به گونه ای است كه هیچ جای طعن و عیب گیری در آن نیست. امامان از لحاظ حسب و نسب هیچ نقطه تاریك و مبهمی نداشتند و از این جهت در كمال شرافت بودند.
[ صفحه 137]
خود ائمه علیه السلام در مناسبت های مختلف بارها،مراتب قدر دانی و حق شناسی خود را نسبت به حضرت فاطمه علیهاالسلام ابراز می فرموده و به وجود مبارك حضرتش افتخار و مباهات می نمودند؛ از جمله حضرت سجاد علیه السلام - در جریان اسارت خاندان پیامبر علیه السلام، پس از شهادت امام حسین علیه السلام - همه جا به یاد و نام افتخار آفرین فاطمه علیهاالسلام می بالید و می خروشید كه: هان، این مردم! من فرزند فاطمه زهرا علیهاالسلام، ریحانه ی ارجمند پیامبر خدایم؛ «أنا ابن فاطمة الزهراء،أنا ابن سیدة النساء» [1] .
بدون تردید پاك زادگی [2] و طهارت نسل در شكل گیری شخصیت انسان بسیار مؤثر است و در واقع، اثبات آن،پیش درآمدی برای اثبات سایر فضایل و كرامات نفسانی شخص محسوب می شود.
پاكی ولادت و نسل و صاحب احساب و انساب مطهر بودن بسان ظرفی است پاكیزه و در خور، كه مظروف آن فضایل و مناقب است. در زیارت امام معصوم در حضور آن انوار پاك اعتقاد خود را چنین عرضه می داریم:
«گواهی می دهم تو نوری بودی كه در اصلاب پدران عالی رتبه و ارحام مادران پاك طینت. انجاس جاهلیت تو را آلوده نساخته و جامه های تیره ی ظلمانی اعصار جاهلیت تو را نپوشانیده» [3] .
[ صفحه 138]
از این رو یكی از افتخاراتی كه برای امام مطرح است، پاكی نسب از عبدالمطلب تا آدم علیه السلام است. هم از حیث پدران در اصلاب عالی رتبه و هم از حیث مادران در رحم های مطهره قرار گرفته اند؛ یعنی در تمام اصلاب و انساب آن ذوات مقدس، هیچ عیبی از نظر نسبی و اعتقادی وجود ندارد. همه آبا و اجدادشان مؤمن و پاك و پاكزاده بودند و هیچ گونه شایبه و كفر و بت پرستی درباره ی آنها مطرح نشده است.
بنابراین هیچ كس در كرامت و شرافت و اصالت نسبی به امام علیه السلام نمی رسد. وجود مبارك پیامبر صلی الله علیه و آله فرزند عبدالله علیه السلام است و امیرالمؤمنین علیه السلام فرزند ابی طالب و جد هر دو عبدالمطلب می باشد و آن بزرگوار هم فرزند جناب هاشم علیه السلام و ایشان نیز فرزند جناب عبدمناف كه با بیست و یك واسطه به جناب عدنان فرزند اسماعیل ذبیح الله می رسد. اینها افراد مشخص و معین و سرشناسی هستند كه هر كدام در زمان خودشان دارای برجستگی های اجتماعی بوده اند.
شاید گمان مردم بر این است كه مناقب و فضایل دختر صدیقه ی كبری - سلام الله علیها - تنها به این جهت است كه دختر رسول اكرم صلی الله علیه و آله بوده است و حال آنكه می دانیم كه حضرت فاطمه علیهاالسلام صاحب ولایت كبری است؛ یعنی همان طور كه باید به ولایت رسول اكرم صلی الله علیه و آله،امیرالمؤمنین و حسنین علیه السلام ایمان داشت، می باید به ولایت حضرت صدیقه ی زهرا علیهاالسلام نیز همان گونه اعتراف كرد و معتقد بود.
شرافت و رفعت نسبی امام به گونه ای است كه هیچ جای طعن و عیب گیری در آن نیست. امامان از لحاظ حسب و نسب هیچ نقطه تاریك و مبهمی نداشتند و از این جهت در كمال شرافت بودند.
[ صفحه 137]
خود ائمه علیه السلام در مناسبت های مختلف بارها،مراتب قدر دانی و حق شناسی خود را نسبت به حضرت فاطمه علیهاالسلام ابراز می فرموده و به وجود مبارك حضرتش افتخار و مباهات می نمودند؛ از جمله حضرت سجاد علیه السلام - در جریان اسارت خاندان پیامبر علیه السلام، پس از شهادت امام حسین علیه السلام - همه جا به یاد و نام افتخار آفرین فاطمه علیهاالسلام می بالید و می خروشید كه: هان، این مردم! من فرزند فاطمه زهرا علیهاالسلام، ریحانه ی ارجمند پیامبر خدایم؛ «أنا ابن فاطمة الزهراء،أنا ابن سیدة النساء» [1] .
بدون تردید پاك زادگی [2] و طهارت نسل در شكل گیری شخصیت انسان بسیار مؤثر است و در واقع، اثبات آن،پیش درآمدی برای اثبات سایر فضایل و كرامات نفسانی شخص محسوب می شود.
پاكی ولادت و نسل و صاحب احساب و انساب مطهر بودن بسان ظرفی است پاكیزه و در خور، كه مظروف آن فضایل و مناقب است. در زیارت امام معصوم در حضور آن انوار پاك اعتقاد خود را چنین عرضه می داریم:
«گواهی می دهم تو نوری بودی كه در اصلاب پدران عالی رتبه و ارحام مادران پاك طینت. انجاس جاهلیت تو را آلوده نساخته و جامه های تیره ی ظلمانی اعصار جاهلیت تو را نپوشانیده» [3] .
[ صفحه 138]
از این رو یكی از افتخاراتی كه برای امام مطرح است، پاكی نسب از عبدالمطلب تا آدم علیه السلام است. هم از حیث پدران در اصلاب عالی رتبه و هم از حیث مادران در رحم های مطهره قرار گرفته اند؛ یعنی در تمام اصلاب و انساب آن ذوات مقدس، هیچ عیبی از نظر نسبی و اعتقادی وجود ندارد. همه آبا و اجدادشان مؤمن و پاك و پاكزاده بودند و هیچ گونه شایبه و كفر و بت پرستی درباره ی آنها مطرح نشده است.
بنابراین هیچ كس در كرامت و شرافت و اصالت نسبی به امام علیه السلام نمی رسد. وجود مبارك پیامبر صلی الله علیه و آله فرزند عبدالله علیه السلام است و امیرالمؤمنین علیه السلام فرزند ابی طالب و جد هر دو عبدالمطلب می باشد و آن بزرگوار هم فرزند جناب هاشم علیه السلام و ایشان نیز فرزند جناب عبدمناف كه با بیست و یك واسطه به جناب عدنان فرزند اسماعیل ذبیح الله می رسد. اینها افراد مشخص و معین و سرشناسی هستند كه هر كدام در زمان خودشان دارای برجستگی های اجتماعی بوده اند.
[1] بحارالانوار 137 / 45.
[2] لم يسهم فيه (رسول الله صلي الله عليه و آله) عاهر و لا ضرب فيه فاجر. در تبار او نه زناباره است و نه مردم بدكاره خطبه 214 نهج البلاغه دكتر شهيدي.
[3] أشهد أنك كنت نورا في الأصلاب الشامخة و الأرحام المطهرة. الم تنجسك الجاهلية بأنجاسها و لم تلبسك من مدلهمات ثيابها. (مفاتيح الجنان، زيارت وارث).